Dzień dobry.
PYTANIE
Pracownik podejrzewa u siebie chorobę zawodową (zespół cieśni nadgarstka). Po zgłoszeniu lekarzowi medycyny pracy swojego podejrzenia Inspektor Sanitarny wszczął postępowanie.
Jakie prawa przysługują pracownikowi w razie stwierdzenia choroby zawodowej? Do jakich świadczeń ma prawo? Czy przysługuje mu ekwiwalent w związku ze stwierdzeniem choroby zawodowej?
ODPOWIEDŹ
Pracownik, u którego stwierdzono chorobę zawodową ma prawo ubiegać się o świadczenia odszkodowawcze określone w przepisach ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych – dalej u.u.w. Wyłącznie od stanu zdrowia pracownika, wykonywanego przez niego zawodu, a także stwierdzonego uszczerbku na zdrowiu będzie zależało, jakie i w jakiej wysokości świadczenie może otrzymać.
UZASADNIENIE
Stosownie do art. 2351 Kodeksu pracy – dalej k.p. za chorobę zawodową uważa się chorobę, wymienioną w wykazie takich chorób (dalej r.c.z.), jeżeli w wyniku oceny warunków pracy można stwierdzić bezspornie lub z wysokim prawdopodobieństwem, że została ona spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy.
Świadczenia, jakie przysługują z tytułu zachorowania na chorobę zawodową określa przepis art. 6 ust. 1. Są to m.in.:
- zasiłek chorobowy – dla ubezpieczonego, którego niezdolność do pracy spowodowana została wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową,
- świadczenie rehabilitacyjne – dla ubezpieczonego, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy,
- zasiłek wyrównawczy – dla ubezpieczonego będącego pracownikiem, którego wynagrodzenie uległo obniżeniu wskutek stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu,
- jednorazowe odszkodowanie – dla ubezpieczonego, który doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu,
- jednorazowe odszkodowanie – dla członków rodziny zmarłego ubezpieczonego lub rencisty;
- renta z tytułu niezdolności do pracy – dla ubezpieczonego, który stał się niezdolny do pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej,
- renta szkoleniowa – dla ubezpieczonego, w stosunku do którego orzeczono celowość przekwalifikowania zawodowego ze względu na niezdolność do pracy w dotychczasowym zawodzie spowodowaną wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową,
- dodatek pielęgnacyjny,
- pokrycie kosztów leczenia z zakresu stomatologii i szczepień ochronnych oraz zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne w zakresie określonym ustawą.
Warunki nabywania prawa do świadczeń z tytułu zachorowania na chorobę zawodową, zasady i tryb ich przyznawania, ustalania ich wysokości oraz zasady ich wypłaty określają przepisy rozdziału 2 u.u.w.
Nie dysponując informacjami na temat stanu zdrowia pracownika, wykonywanego przez niego zawodu, a także stwierdzonego uszczerbku na zdrowiu, nie można jednoznacznie określić, jakie (i ewentualnie w jakiej wysokości) świadczenie może otrzymać. Zasadą jest, że osoby, u których stwierdzono stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu przeważnie ubiegają się o wypłacane przez ZUS jednorazowego odszkodowania, którego wysokość jest uzależniona od procentowej wielkości uszczerbku, stwierdzonej przez lekarza orzecznika.
W przypadku, gdy pracownik, u którego stwierdzono chorobę zawodową, przedstawi orzeczenie lekarskie stwierdzające niezdolność do wykonywania dotychczasowej pracy wskutek choroby zawodowej, przy czym pracownik ten nie został uznany za niezdolnego do pracy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych pracodawca jest obowiązany przenieść go do innej, odpowiedniej pracy (na stanowisko, na którym nie występują czynniki szkodliwe dla zdrowia, jakie przyczyniły się do powstania danej choroby).
