W trakcie kontroli urzędu skarbowego okazało się, że w przeszłości nie zgłosiłem darowizny od cioci. Organ podatkowy poinformował, że wyda decyzję podatkową w związku z tą darowizną, jednak przyjmie stawkę podatku w wysokości 20%. Czy to zgodne z prawem, skoro między mną a darczyńcą istnieje bardzo bliski stopień pokrewieństwa (należę do II grupy podatkowej)?
Wspomniana w pytaniu 20% stawka to swoista stawka „karna”, sankcyjna, za niewykonanie przez podatnika ciążącego na nim obowiązku. Rzeczywiście, zstępny rodzeństwa należy do II grupy podatkowej i w normalnej sytuacji płaci podatek w zależności od kwoty przysporzenia w okolicach 7-12%. Obowiązek złożenia zeznania wchodzi w grę wtedy, gdy podstawa opodatkowania przekracza tzw. kwotę wolną, różną w zależności od grupy podatkowej, do której należy nabywca (np. obdarowany czy spadkobierca) – dla wspomnianej grupy podatkowej wynosi ona 7.276 zł.
Jednakże nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych w drodze darowizny lub polecenia darczyńcy podlega opodatkowaniu według stawki 20%, jeżeli obowiązek podatkowy powstał wskutek powołania się podatnika przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej w toku czynności sprawdzających, postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego na okoliczność dokonania tej darowizny, a należny podatek od tego nabycia nie został zapłacony. Stanowi o tym art. 15 ust. 4 ustawy o podatkowy od spadków i darowizn (Dz. U. z 2015 r. poz. 86 ze zm.).
Z takim przypadkiem mamy do czynienia w pytaniu. Zgodnie z dominującym stanowiskiem, w razie opodatkowania darowizny „karną” stawką, nie bierze się również pod uwagę wspomnianej kwoty i nie obniża w ten sposób podstawy opodatkowania.
