Wątpliwości dotyczące ustalania okresu zasiłkowego po zmianach część 2

brown bear plush toy on white textile
14 czerwca 2022

Dzień dobry.

Pracownik w 2021 r. był dwukrotnie niezdolny do pracy z powodu różnych chorób, w związku z czym dla każdej z tych absencji otwieraliśmy nowy okres zasiłkowy. Czy ustalając okres zasiłkowy dla niezdolności do pracy przypadającej od 1 do 31 marca 2022 r. powinniśmy do niego wliczyć obydwie te absencje, skoro przerwy pomiędzy nimi nie przekroczyły 60 dni?

Od 1 stycznia 2022 r. okres zasiłkowy otwierany jest m.in. wówczas, gdy przerwa w niezdolności do pracy (bez względu na rodzaj schorzenia) wynosi co najmniej 61 dni. W poprzednim stanie prawnym do jednego okresu zasiłkowego, oprócz nieprzerwanej niezdolności do pracy, wliczało się także okresy absencji chorobowych powstałe po przerwie nieprzekraczającej 60 dni, o ile były spowodowane tą samą chorobą. Zatem nawet jednodniowa przerwa, po której pracownik był ponownie niezdolny do pracy, ale z powodu innego schorzenia niż poprzednio powodowała otwarcie nowego okresu zasiłkowego. Tak też było w sytuacji przedstawionej w pytaniu.

Ustalając okres zasiłkowy, pracodawca powinien sprawdzić długość przerwy jaka wystąpiła pomiędzy zakończeniem poprzedniej a rozpoczęciem obecnej niezdolności do pracy. Jeśli przerwa ta:

  • jest dłuższa niż 60 dni, to należy otworzyć nowy okres zasiłkowy,
  • nie przekracza 60 dni, to do okresu absencji chorobowej należy zliczyć poprzednio otwarty okres zasiłkowy.

Uwaga! W razie gdy pracodawca ma wątpliwości czy w przerwie w niezdolności do pracy zarówno trwającej do 60 dni, jak i dłużej niż 60 dni (np. gdy w czasie tej przerwy pracownik korzystał z urlopu wypoczynkowego, pobierał zasiłek opiekuńczy lub miał inną usprawiedliwioną nieobecność w pracy), pracownik odzyskał zdolność do pracy, należy zasięgnąć opinii lekarza leczącego. Jeżeli z tej opinii wynika, że między okresami orzeczonych niezdolności do pracy pracownik nie odzyskał zdolności do pracy (była to więc tylko przerwa w wystawianiu zwolnień lekarskich), okresy niezdolności przypadające przed przerwą i po przerwie zlicza się do jednego okresu zasiłkowego. Z wnioskiem o ustalenie okresu zasiłkowego pracodawca może też wystąpić bezpośrednio do ZUS, wysyłając w tym celu formularz ZAS-64.

Przykład:

Pracownik w 2021 r. był niezdolny do pracy z powodu różnych schorzeń, odpowiednio od 1 sierpnia do 26 września (57 dni) i od 10 listopada do 31 grudnia (52 dni). Zgodnie z przepisami ustawy zasiłkowej obowiązującymi do 31 grudnia 2021 r., dla każdej z tych absencji chorobowych został otwarty nowy okres zasiłkowy.

Ponownie pracownik chorował od 1 do 31 marca 2022 r. (31 dni). Ponieważ niezdolność do pracy powstała po przerwie nieprzekraczającej 60 dni (wyniosła ona 59 dni) od poprzedniej, okres zasiłkowy należy liczyć od 10 listopada 2021 r. Stąd też na dzień 31 marca 2022 r. pracownik wykorzystał łącznie 83 dni (52 dni + 31 dni) okresu zasiłkowego. W razie dalszej nieprzerwanej niezdolności do pracy bądź kolejnej absencji chorobowej powstałej w ciągu 60 dni, pracownikowi pozostało do wykorzystania jeszcze 99 dni okresu zasiłkowego (182 dni – 83 dni).

 

 

Pozdrawiam serdecznie

Roma Kamrowska

Twoje życie staje się lepszym, tylko gdy Ty stajesz się lepszym”

Projekt współfinansowany ze środków EFER w ramach RPO WP na lata 2014-2020, umowa o powierzenie grantu nr, UDG-SPE.04.2023/057, kwota uzyskanego dofinansowania: 39.300,00 zł.